Στους σκοτεινούς δρόμους της Αθήνας, κάτω από φώτα που τρεμοπαίζουν και τοίχους γεμάτους ιστορίες, υπάρχει ένας κόσμος που δεν ζητάει έγκριση.
Δεν φοράμε ρούχα για να εντυπωσιάσουμε. Φοράμε την ταυτότητά μας.
Είμαστε αυτοί που μεγάλωσαν με ήχο από μπλοκ, graffiti στις μάντρες, και όνειρα που δεν χωρούσαν σε κουτάκια.
Η μπαλακλάβα μας δεν κρύβει. Δηλώνει.
Το Ghetto Greece δεν είναι trend — είναι φωνή. Είναι αυτοί που έρχονται από το πουθενά, για να δείξουν ότι ανήκουν παντού.
